2008

2007

2006

Fotoboek Helden door Eric van Straaten
In Museum Oostwijk zoeken kunstenaars met bewoners dwars door de wijk en bestaande conventies heen naar verrassende verbindingen op basis van gedeelde passies en kwaliteiten. Na de koektrommels, scooterjongens, dierenliefhebbers en de best bewaarde schatten richt fotograaf Eric van Straaten nu de aandacht op de vaak onzichtbare bijdragen van vrijwilligers aan de sociale structuur van de wijk.



Meet 'n Greet prof.dr. Gerard Rooijakkers door Felix Janssens/TCHM
Na de succesvolle bijeenkomsten in 2005 met de gedeelde passies van bewoners voor huisdieren tijdens de Meet'nGreet Martin Gaus en met scooters tijdens de Meet'nGreet Jaap ten Hoeve is 8 april 2006 een Meet’nGreet prof. dr. Gerard Rooijakkers met dierbare voorwerpen en de bijbehorende verhalen. Met deze Meet’nGreet wordt tevens het vervolg op Inkijk-Uitruil2.0 officieel gelanceerd. Inkijk-Uitruil is een internetplatform dat is ontworpen als een digitaal prikbord voor een wijk. Het onderzoekt en maakt zichtbaar wat mensen binnen een wijk bindt. Voor Museum Oostwijk is een speciale variant ontwikkeld waarbij collectieve archivering van alledaagse en niet-alledaagse dingen centraal staat. Een belangrijke toevoeging aan Inkijk-Uitruil 2.0 is de rubriek ‘Vertel een verhaal’; objecten en foto’s kunnen van commentaar, persoonlijke verhalen of geschiedenissen worden voorzien.

2005

Meet 'n Greet Martin Gaus door Felix Janssens/TCHM



Meet 'n Greet Jaap ten Hoeve door Felix Janssens/TCHM

WILDLIFE IN DE OOSTWIJK vormt de opmaak voor de Atlas van de Oostwijk op inkijk-uitruil.nl/oostwijk. Daar wordt alle informatie verzameld en gearchiveerd. Door de toevoer aan beelden zal de Atlas op den duur uitgroeien tot een visueel archeologisch document.
Nav het project Inkijk-Uitruil in Rotterdam ontwikkelt Felix Janssens een speciale versie van Inkijk/Uitruil voor Museum Oostwijk. Naast de gebruikelijke functies binnen Inkijk-Uitruil als het Buurtspionnetje, GarageSale en MijnPagina zal de Atlas als een extra functie thematisch ingaan op Oostwijk. Hij onderzoekt de fysieke mogelijkheden en aanknopingspunten in de wijk, informele communicatie in de wijk en lokale gebruiken, gemeenschappelijk belang vs delen van belangstelling, mogelijkheden om "MakingHistory" te faciliteren.

2005

BBSchat door radiomaker Marije Schuurman Hess

BBSchat, de Best Bewaarde Schat als audiotour in Museum Oostwijk, Vlaardingen
Luister, en ervaar de wijk als een schatkamer In Museum Oostwijk onderzoeken bewoners in samenwerking met kunstenaars de cultuur van het dagelijks leven vanuit hun persoonlijk perspectief. Bij bewoners thuis bevinden zich hele bijzondere, persoonlijke voorwerpen en herinneringen. Radiomaker Marije Schuurman Hess stelde met bewoners de cd en audiotour BBSchat – Best Bewaarde Schat - samen.
Drieduizend cd-hoesjes zijn verspreid in de wijk. Op vertoon van het cd-hoesje kunnen bewoners de BBSchat-cd ophalen

2004

De winnende foto van de FotoWinterwedstrijd 2003/2004 is afgedrukt als ansichtkaart. De foto 'Spiegelbeeld van de Julianabrug' door Onno Bronsema is geselecteerd uit 64 inzendingen.

2003

300 Oostwijkse Koekjestrommels zijn bij de start van Museum Oostwijk verspreid onder de bewoners als vitrine bij bewoners thuis. In 2005 is onderzoekt Hester Noordhoek wat met de trommels is gebeurd:

47,5% gebruikt de koektrommel als koektrommel; speculaasjes zijn de populairste koekjes
37,5% gebruikt de koektrommel om spulletjes in op te bergen
15% gebruikt de koektrommel in een verzameling

woonwijk wordt museum
Voorjaar 2002 kreeg beeldend kunstenaar Jacqueline Heerema van de gemeente Vlaardingen de kunstopdracht om de culturele identiteit en belevingswereld van de bewoners van de Oostwijk te visualiseren. In de zomer van 2003 resulteerde dat in de start van Museum Oostwijk (MO).
In MO worden verhalen, voorwerpen, plekken en personen verzameld met als doel ze met elkaar in verbinding te brengen. De rijke collectie van deze sociaal gelaagde en multiculturele wijk wordt onderzocht en in kaart gebracht door kunstenaars en bewoners. Het onderzoeken, selecteren en opnieuw ordenen van de collectie leidt tot een nieuwe kijk op de culturele identiteit en belevingswereld van bewoners. Zo ontstaan er dwars door de wijk en bestaande conventies heen verrassende verbindingen op basis van gedeelde passies en kwaliteiten.

collectie
Vroeger en nu, alles en iedereen in de Oostwijk is onderdeel van de collectie van het museum. Huizen, bomen, voorwerpen, herinneringen en verhalen vormen samen de unieke museumcollectie. In MO kunnen door het leggen van verbindingen individuele belevenissen worden opgetild en boven het alledaagse uitstijgen. Daarvoor worden op verschillende niveau’s (populair, kunstinhoudelijk en wetenschappelijk) activiteiten geïnitieerd

De gemeenschap als museum
Museum Oostwijk staat voor een andere benadering van cultuur, cultureel erfgoed en culturele identiteit. In MO onderzoeken wijkbewoners in samenwerking met kunstenaars de cultuur van het dagelijks leven vanuit hun persoonlijke beleving. De collectie van het museum blijft bij de bewoners thuis, maar het zichtbaar maken van die collectie gebeurt door projecten irl (in real life) en op internet. Bewoners nemen deel of nemen zelf het initiatief om de collectie zichtbaar te maken.

Rariteitenkabineten, de oorsprong van onze musea
In MO is het museum terug naar de oorsprong bij de bewoners en hun passies:
particuliere rariteitenkabinetten vormden vaak de oorsprong van musea en wetenschappelijke verzamelingen. Na een tijdlang min of meer gesloten bolwerken voor wetenschappelijk onderzoek te zijn geweest, hebben de musea hun deuren weer geopend voor publiek. Pas vrij recent zijn musea zich bewust van hun rol en maatschappelijke relevantie. In dit project wordt de oorspronkelijke situatie hersteld: het particuliere ‘depot’ (voorwerpen, personen, verhalen, passies, eea in de meest ruime zin van het woord) en hun maatschappelijke relevantie staan weer centraal. Niet geïsoleerd en uniek, maar in samenspel met alle andere depots van bewoners van de Oostwijk. Samen vormen zij de Collectie en het onderzoeksterrein van Museum Oostwijk.
In een museum worden voorwerpen uit hun dagelijkse context losgemaakt en krijgen een andere betekenis. In een museumzaal of tentoonstelling worden door het samenbrengen van meerdere voorwerpen en verhalen een nieuw, ander en groter verhaal verteld. In Museum Oostwijk vormt de wijk zelf en de website de fysieke en conceptuele tentoonstellingsruimte.

2002

Voorjaar 2002 kreeg beeldend kunstenaar Jacqueline Heerema van de gemeente Vlaardingen de kunstopdracht om de culturele identiteit en belevingswereld van de bewoners van de Oostwijk te visualiseren. In de zomer van 2003 resulteerde dat in de start van Museum Oostwijk (MO).

1912

De Stadsontwikkeling van de Oostwijk: Het land ten oosten van de Vlaardingse haven was vanaf 1386 in het bezit van de opeenvolgende ambtsheren van Vlaardingen en Vlaardingen- Ambacht. Dit gebied was, op een enkele boerderij na, onbebouwd. Het gebied werd voornamelijk als weiland en gedeeltelijk voor akker- en tuinbouw gebruikt.
Vanaf 1610 wilde men het gebied gaan bebouwen met pakhuizen en woningen. Deze plannen werden in 1612 concreet. Pieter van Ruytenburch diende een verzoek in om een brug over de Vlaardingense haven te laten bouwen. Dit werd een passende toegang tot zijn buitenplaats ‘Het Hof’.

Het Oudste deel van Vlaardingen: de Piet Heinplaats: In 1994 zijn de tot op heden oudste bewoningssporen van Vlaardingen gevonden op de Piet Heinplaats. Er zijn archeologische boringen gezet, waaruit bleek dat de plaats op een donk is gelegen. Uit analyse van de boormonsters blijkt dat er op de top in ieder geval menselijke activiteiten plaats hebben gevonden. Dit wordt afgeleid uit de vondst van houtskool, botmateriaal (visresten) en vuursteen. De resten die in de boringen aangetroffen zijn, dateren uit 3900 gekalibreerd v. Chr. Ze worden aan de Hazendonk II- cultuur toegeschreven. Op de Piet Heinplaats ontbreekt vervolgens ieder spoor van bewoning tot aan de 16e eeuw. Op de donk staat nu een schoolgebouw.(bron VLAK Vlaardingen)

1890

Arnold Hoogvlietstraat: In 2002 zijn tijdens een archeologische begeleiding in de Arnold Hoogvlietstraat prehistorische kreekafzettingen aangetroffen. Door de aard van de werkzaamheden kon de ligging van kreken niet worden bepaald. Er zijn geen Prehistorische artefacten gevonden, maar bewoning of menselijke aanwezigheid gedurende de IJzertijd/ Romeinse Tijd kan eventueel worden afgeleid van een paalgat en –kuil. Deze interpretatie is discutabel.
In 1894 werd het gebied van de Arnold Hoogvlietstraat bij de stedelijke bebouwing betrokken. Deze historische bebouwing bevindt zich nog steeds aan weerszijden van de straat.(bron: VLAK Vlaardingen)

1875

1875

1843

De Oosthavenkade De bewoning aan de Oosthavenkade is door middel van archiefstukken terug te voeren tot de 17e eeuw. Theoretisch gezien zou langs de Oosthavenkade ook bewoning vanaf de Midden/Late IJzertijd kunnen worden verwacht. De buitendijkse ligging van de Oosthavenkade zorgde ervoor dat dit gebied diverse keren overstroomde. In de 4e/3e eeuw v. Chr. brak in de omgeving van de Oude Haven het kreekstelsel de Vlaarding in het landschap. De oeverwallen hiervan waren in de IJzertijd en Romeinse Tijd bewoond. De Oosthavenkade ligt daar waar de oostelijke oeverwal verwacht wordt. Ook deze oeverwal kan bewoning hebben gekend.
Na de overstromingen raakte het terrein afwisselend begroeid met riet. Deze plant groeit voornamelijk in de oeverzone van open water, brak water en drijvende zegge- vegetaties en impliceert daarmee een nat milieu. Landbouwactiviteiten zullen vanwege de hoge vochtigheid niet direct aan de Oosthavenkade, maar verder oostwaarts hebben plaatsgevonden. Om het terrein voor menselijke activiteiten gereed te maken, heeft men het natte terrein plaatselijk met zand opgehoogd.
Omstreeks het einde van de 19e eeuw werd het deel van de Oosthavenkade tot aan de Callenburgstraat bij de stedelijke bebouwing betrokken.
In 1980 is op de Oosthavenkade een Spaanse, zilveren munt uit de 17e eeuw gevonden. Dit gebeurde bij de bouw van een huis. (bron VLAK VLaardingen)

1820

De kaart van Munro Filpen (1820) toont dat in deze periode ook de westkant van het Toepat bebouwd was geraakt. In 1817 werd op de plaats van de huidige stadsgehoorzaal ‘de Harmonie’, een concertzaal, met een tuin aangelegd. In 1833 vonden herstelwerkzaamheden plaats vanwege een brand. De Harmonie is in 1905 vervangen door een gelijknamige concertzaal die in 1952 is opgenomen in de huidige Stadsgehoorzaal. (bron: VLAK Vlaardingen)